De asymmetrische tonische nekreflex (ATNR) is een primitieve reflex die een belangrijke rol speelt in de vroege motorische ontwikkeling van een baby. De Asymmetrische Tonische Nekreflex (ATNR) komt tevoorschijn rond 4 tot 4 1/2 maand in de zwangerschap. Dit is vaak het moment waarop wordt aangegeven dat de baby is begonnen met schoppen en helpt bij de neurologische rijping van het zenuwstelsel.
Wat is de ATNR?
De ATNR wordt geactiveerd wanneer een baby het hoofd naar één kant draait. Hierdoor strekken de arm en het been aan dezelfde kant als de draairichting, terwijl de tegenovergestelde arm en been buigen. Dit wordt ook wel de “schutterspositie” genoemd. De reflex ontwikkelt zich al in de baarmoeder en is goed zichtbaar bij pasgeborenen.
Functie van de ATNR
De ATNR speelt een rol in verschillende aspecten van de ontwikkeling:
- Motorische ontwikkeling:
De reflex helpt bij de ontwikkeling van de oog-handcoördinatie, omdat baby’s hun hand beter leren volgen met hun ogen. - Voorbereiding op latere bewegingen:
De reflex draagt bij aan het leren om van rugligging naar zijligging te draaien. - Sensorische ontwikkeling:
De ATNR stimuleert de samenwerking tussen de linker- en rechterhersenhelft.
Integratie van de ATNR
Normaal gesproken verdwijnt de ATNR tussen de 4 en 6 maanden, wanneer het zenuwstelsel verder rijpt en de baby bewuste controle over zijn bewegingen krijgt. Dit proces heet reflexintegratie.
Kenmerken van een nog aanwezige ATNR
Wat kan je bij je kind zien als de ATNR nog niet geintegreerd is?
- Slecht/slordig handschrift
- Problemen met tekenen
- Moeite met passeren lichaamsmiddellijn
- ADHD
- Beelddenken(vaak verward met dyslexie)
- Afwijkende pengreep
- Moeite met lezen
- Moeite met automatiseren
- Wil alles direct
- Moeite met overschrijven van het bord
- Auditieve verwerkingsstoornis
- Kan niet kruipen op de buik(commandokruipen)
- Moeite met het vangen van een bal
Relatie hooggevoelig zijn en de ATNR
Een niet geïntegreerde ATNR kan leiden tot sensorische overbelasting en moeite met prikkelverwerking. Dit komt doordat het zenuwstelsel voortdurend over gestimuleerd raakt door bewegingen en houdingen. Veel hooggevoelige kinderen zijn ook beelddenker waardoor er auditieve verwerkingsstoornissen zijn.